Daan, uit Mechelen, ruilde zijn job dichtbij in voor de Brusselse overheid

Daan Vermeulder (32) uit Mechelen ruilde, na 8 jaar, zijn job als leerkracht in Mechelen in voor een job als coach bij de Brusselse overheidsdienst Actiris. de Brusselse openbare tewerkstellingsdienst. Na iets meer dan een jaar heeft hij daar nog geen seconde spijt van.  

“Het projectmatig werken vind ik fantastisch, maar ik heb vooral gewonnen aan flexibiliteit. Ik kan nu zélf kiezen wanneer ik werk en wanneer ik verlof neem, hoe laat ik mijn werkdag start en of ik in Brussel of Mechelen werk. Zolang het werk kwalitatief gedaan is, is het goed. Die vrijheid zou ik na een jaar al niet meer kunnen missen”, klinkt het bij Daan. 

Daan zijn bureau bevindt zich in de Astrotoren, in een gezellige buurt in Sint-Joost-ten-Node, maar hij is regelmatig ook op de baan in Brussel. Al zijn verplaatsingen doet hij met het openbaar vervoer, al dan niet in combinatie met de fiets: 

“Meestal neem ik de trein en de metro. Van mijn voordeur in Mechelen tot aan mijn bureau in Brussel ben ik een 50-tal minuten onderweg. Het laatste stukje van mijn traject doe ik met de plooifiets: superhandig om die bij te hebben, ook als ik in Brussel naar partners toe ga voor coachings of opleidingen. Ik heb zelf geen wagen, maar kan me op deze manier perfect vlot verplaatsen. Bij mooi weer doe ik het traject Mechelen-Brussel soms helemaal met de fiets. Op 40 minuten ben ik er. Veel mensen denken dat Brussel onveilig is voor fietsers. Niets is minder waar. Het meest veilige stuk van mijn route ligt niet in Vlaanderen, maar in Brussel.”

Daan zijn functie laat het toe om van thuis uit te werken. Al gaat hij heel graag naar kantoor voor zijn collega’s en de inspirerende omgeving, toch is telewerk een gigantische plus voor hem:  

“Hoe vaak ik van thuis uit werk, hangt sterk af van week tot week. Er zijn weken waarin ik 3 dagen thuis werk, er zijn weken waarin ik 5 dagen in Brussel ben. Gemiddeld werk ik wel 2 à 3 dagen per week van uit Mechelen. Dat geldt ook voor de meeste van mijn collega’s. Drie dagen thuis werken is de richtlijn, maar ook op dat vlak is Actiris een flexibele werkgever.”

Na het werk of tijdens de pauzes snuift Daan graag de Brusselse sfeer op. Vlakbij zijn er toffe cafés, broodjesbars, parkjes,… Zijn boterhammen opeten in het Warandepark en een graantje meepikken van de Brusselse diversiteit en openheid, daar geniet hij ten volle van. 

“Brussel voelt helemaal anders dan het standaard Vlaamse plaatje: minder bekrompen, met meer openheid. Hier kom ik in contact met zoveel verschillende mensen met uiteenlopende achtergronden, hier spreek ik verschillende talen en zijn mensen gewoon ruimdenkender. Ik geniet echt van de gezelligheid, de drukte van de grootstad, het multiculturele. Dat vond ik minder in mijn vorige job.” 

Als talenknobbel voelt Daan zich als een vis in het water in Brussel, al was tweetaligheid zeker geen vereiste voor zijn job. 

“De functie is een Nederlandstalige functie. In principe mag iedereen hier gewoon zijn of haar moedertaal spreken. Uiteraard wordt er van de toehoorder wel verwacht dat die moeite doet om de tweede landstaal te begrijpen. Ik merk vooral dat veel collega’s het fijn vinden om ook de tweede landstaal in te oefenen, zowel Frans- als Nederlandstaligen. Ikzelf ook. Ik mag soms zelfs Spaans spreken. Ik kan het niet goed, maar vind het wel leuk om in te oefenen.”

Daan ziet het feit dat hij Nederlandstalig is zeker niet als een handicap, eerder als een troef. 

“Er zijn te weinig Nederlandstaligen in de Brusselse overheidsdiensten. Als je Nederlands praat heb je een streepje voor. Ik slaagde ook voor mijn tweetaligheidsexamen, wat een mooie surplus is op financieel vlak.”

Daan vond zijn functie heel toevallig via een advertentie op Instagram. Hij lag niet wakker van zijn statuut of pensioen. Integendeel. Hij was bereid om alles wat hij 8 jaar had opgebouwd in het onderwijs op te geven voor een nieuwe uitdaging. 

“Ik lig niet wakker van mijn pensioen. Dat ligt ver van mijn bed. Het feit dat ik mijn anciënniteit kon overdragen bleek een onverwachte meevaller. Wat ik vooral waardeer zijn de kansen die krijg op het vlak van persoonlijke ontwikkeling. Sinds ik hier werk, wordt er actief gekeken naar hoe ik mijn talenten kan ontdekken en benutten. Dat is een duwtje in de rug dat ik miste in mijn vorige functie.”